verslag van de fietssectie HR.

Inbox

x

Paul en Ine

09:53 (1 uur geleden)

aan mij, anno, Paul, peter

Voor Paul.

Van Paul

Ter completering van het verslag van de 34^e editie van de HR.

Fietsvierdaags in Drenthe/Friesland en Groningen

Vrijdag 27 december

HJ, Anno en ik zijn de fietsers die besluiten naar het Fochtelooerveen te gaan. Voorbij Norg passeren wij veel watertjes. Forse hoogteverschillen in de stand van het oppervlaktewater nemen wij waar. Op een plek zien wij een verval van bijna drie meter. De weg gaat over Veenhuizen. Wij staan snel op de plek waar wij een paar uur geleden ook stonden maar dan aan het ander kant van het centrale plein. Wij fietsen langs de rand van het veen. Een eiken damwand zorgt voor het vasthouden van het water en maakt het hoogveen weer levend. Redelijk snel staan wij  bij het zuidelijke puntje van het veen. Overleg bij een knooppunt plattegrond levert dat wij doorgaan naar Appelscha. Een wijs besluit want wat volgt is het meest leuke deel van de tocht. Eerst kijken wij in een vogelkijhut vol met nestjes van de boerenzwaluw. Kan ook van de huiszwaluw zijn. Veel slobeenden die met de kijker van Anno goed te zien zijn, wij kruisen een mooi landschap en fietsen langs een watergang ingebed door wallen. Prachtige weerspiegelingen bij een laagstaande zon. In Appelscha nuttigen wij warme chocolade met iets lekkers  , als enige gasten , in een café restaurant .

Terug hebben wij wind tegen. HJ transformeert als Noppie Koch . Rechtop fietsend houdt hij ons uit de wind. Wij nemen de kortste route . Er is geen tijd en zin meer voor uitstapjes. In Norg aangekomen  moet HJ laden. Maar dat laden is geen vanzelfsprekendheid. “Ik krijg de accu niet los van de fiets”, roept de licht gespannen HJ.  Na een kwartier vermeende boerenslimheid staken wij de strijd met het ros van HJ. Met fiets en al richting de oplader is het devies. De douche is heerlijk , de tenen worden weer langzaam warm. Wij gaan op in het gezelschap rond de herenboer van de  pleistocene zand gronden

Zaterdag 28 december

HJ, Anno en ik zijn er weer klaar voor. Maar eerst moet de fiets van HJ op orde. De elektra vertoont kuren. Dus wij gaan op zoek naar de fietsenmaker. De eerste geeft geen thuis. De tweede blijkt een bijzonder geschikte Norger. In een beweging maakt hij zowel de accu los en is het elektra systeem weer in orde. “Pardon, wil je dat nog een keer doen, maar dan wat langzamer” vraagt HJ.  Flabberkested beginnen wij de reis richting Groningen. Wij fietsen door een bosvak vol met vakantie optrekjes. Hier begint het verhaal uit het leven van HJ. “In de zomer zat ik hier met een vriendje . Lekker ravotten in het bos.” herinnert HJ zich. Wij fietsen merendeels door een kleinschalig gecultiveerd landschap. Wij passeren een grote groep jagers en vragen ons af waar dat volk op gaat schieten. Ganzen wellicht ,daar barst het hier van. Na Peize met het silhouet van Groningen aan de horizon gaan wij door de omlanden. Een bijzonder natuurgebied dat grenst aan de nieuwbouw van Groningen.

Wij krijgen van Groninger HJ een rondfietstocht aangeboden. Stadspark, haven, kris kras door het centrum. “Daar heeft mijn vader gewerkt, daar ben ik op school geweest. Daar heeft Abel gewoond “, klinkt het. Wij parkeren de fietsen in een gloednieuwe fiets parkeergarage.” De fiets heeft het hier in de stad voor het zeggen “, weet HJ. Na een rondgang door het imponerende nieuwe gebouw rusten wij nog even uit in de hal bij het aanschouwen van een demonstatie van een vechtsport. Een paar zeer fitte damus weten vele ogen op zich gericht. Na het forum loodst HJ ons via de zuidelijke uitgang de stad uit. De hoofstraat richting Laren. Wij koersen door het buurtje waar HJ is opgegroeid. “Daar de school, daar ons huis, daar achter dat raam mijn kamer, daar zat de bakker, daar de slager etc”. Even verder zien wij het nieuwe huis van Arjen Robben in aanbouw. Wij volgen een stukje stroomdal van de Drentse A.  Wij passeren het vliegveld Eelde. Dan volgt een gebied met veel stoppels van de mais. Uitgestrekte met mest geïnjecteerde velden. Engels raai. In de zomer weilanden zonder een enkel blommetje. Een veeg teken. En ja hoor ,daar heb je een complex van een geïndustrialiseerde boer. Veel grote stallen en een eigen vergisterij.  Even later het ander uiterste; wij staan stil bij het schijnvliegveld nabij Peets en het onderkomen van kabouter Plop en de relicten van de nederzettingen van bewoners 4000 jaar geleden. De douche in Norg is zalig , de tenen komen weer langzaam tot leven. Het was immers de gehele dag rond het vriespunt.

Zondag 29 december

HJ Anno en ik zitten gebogen over de kaart. Wordt het vandaag de andere kant van de snelweg in het Drentse A gebied of rijden wij richting Smilde en fietsen daar een rondje. Het wordt Hoogersmilde vlak bij de hoge zendmast. Wij zien hele hoge witte bergen. Daar willen wij meer van weten. Het blijkt een enorme zandafgraving.” Ik doe wat zand ter determinatie in een zakje. Voor Harry”, zegt HJ.

Mooi gebiedje, volgt een short cut langs een kanaaltje richting het Dwingelerveld . Na een langs stuk door een bos stuiten wij op het infocentrum nabij Spier. Ha lekker, warme choco en een gevulde koek. Een kinderhand is snel gevuld. Dan fietsen wij over het mooiste fietspad van Drenthe, althans dat staat op de bordjes, richting het veen. Volgt een letterlijk eindeloos lang fietspad richting Ruinen. Hier en daar een zacht stukje in het half bevroren fietspad. Wij willen richting Havelte maar het gaat mis met de nummers. Ook gezien de tijd nemen wij het besluit het Holtingerveld voor gezien te houden. De koers gaat richting het nationaal park Drents- Friese Wold. Daar ben je niet zo maar. Kris kras door het landschap , van knooppunt plattegrond naar knooppunt plattegrond fietsen wij richting Diever. Dan zitten wij snel in het bos . En dat is niet zo maar een bos. Potverdrie , er komt geen eind aan. Uiteindelijk fietsen wij door een derde van het gebied. Dus hier kun je nog wel een keer naartoe. Als wij het bos uitfietsen zijn wij snel in Hoogersmilde. Fietsen in de bus en hup , even later onder de douche. Ook vandaag zijn de tenen een eigen leven gaan leiden.

Maandag 30 december

HJ is richting het geluid bombardement van een MRI scan. Er wordt gestreden wie op de electrofiets van HJ mee mag. De gelukkige winnaar is Peter. Snel zijn Peter, Anno en ik het met elkaar eens. Vanuit Spier naar het zuiden , de boerderij van Ruinerwold aantikken en dan weer terug. Ruinerwold halen wij niet want wij moeten ons om 1300 uur weer melden. Maar wat wij in 2.5 uur allemaal zien is geweldig. Bos, vogelkijkhut met zicht over het Dwingelderveld, jeneverbes struwelen, kleinschalige akkers, buurtschapjes, het olde posthuus, en een lang stuk door het Echtenerveld. Het buurtschap Echten heeft een museale uitstraling. En is tevens het meest zuidelijke puntje op de fietsroute van vandaag. Volgt een heel lang meanderend fietspad door het bos. De fietsbanden zingen over een bedje van naalden. Feeëriek allemaal. Bevroren vennetjes onder een geweldige uitlichting van een prachtige zon. Wij fietsen door het dorpje Ruinen en koersen weer richting het Dwingelderveld. Het halfbevroren fietspad van gisteren is nu gedooid en de witte leemklodders vliegen je om de oren. Bij mij loopt zelfs de derailleur vol en ik trap regelmatig door. Aan het eind van het fietspad fietsen wij een boswachter in de rug . Wij maken een praatje. Het blijkt een vrijwillige boswachter . Grootse probleem zijn de loslopende honden die achter de schapen aangaan. Ook zijn daar de boeren die in een jaar tijd deels zijn geradicaliseerd. Het natuurgebied is een dreiging voor het voortbestaan van de boeren en het debat is er niet vrolijker op geworden. Toch is de invloed van de landbouw evident. “De vergrassing is niet meer te stuiten. Wij hebben drie manieren van plaggen uitgeprobeerd. Maar wat je ook doet, na enkele jaren komt de vergrassing irreversibel terug. Geen heide en geen blommetje meer te zien.” Dit lijkt de bezetters van de (vr) eetzaal bij van der Valk niet te deren. De tijd zal leren of de biodiversiteit in dit fraaie gebied nog kansen kent. Anno en ik leveren een witte fiets af bij HJ.

Dank HJ voor deze geweldige fietsvierdaagse. Ik ga zeker nog een keer terug en ook veel dank aan de medefietsers en de wandelsectie voor weer een onvergetelijke editie va de HR.