Tijd

Ik droomde, dat ik langzaam leefde ....
langzamer dan de oudste steen.
Het was verschrikkelijk: om mij heen
schoot alles op, schokte of beefde,
wat stil lijkt. 'k Zag de drang waarmee
de bomen zich uit de aarde wrongen
terwijl ze hees en hortend zongen;
terwijl de jaargetijden vlogen
verkleurende als regenbogen .....

 

Vasalis 1940.

 

 

 

 

Herenreis 2011/2012; de 26e editie. Wat vliegt de tijd!.

 

Dinsdag 27 december 2011.

 

Ik kan en mag mee met Gerda en Paul en arriveer nabij achten bij Ria en Roel.

Een moment later is daar de GGL en arriveert de taxi van Gerda. Op het station Muziekwijk, enkele reis Gramsbergen,  treffen wij in de trein Jan, alias Wes, HJ, Martin , Anno en Frank. “Groep” Almere gaat op reis richting Gramsbergen. In Zwolle is de groep compleet met Peter, Kees en Harry. Het valt dus wel mee met de groepsvorming dit jaar.

De SPITS heeft een aangrijpend verhaal dat niemand is ontgaan. Het gaat over een stofzuigerslang en een hond.Dat is zo een beetje de analyse van het wereldnieuws. Harry heeft in de bagage de “volkskrant”. Met bijzondere aandacht las hij het verhaal van de rellen in Londen jl zomer.Hij was erbij. De zoon van Harry trouwde in Londen tijdens die periode. Ja, dan heb je als analyticus iets om over na te denken.

In Harderberg gaan wij uit de trein. De “besluitvorming” over Gramsbergen of Harderberg heb ik kennelijk gemist.

Wij rollen snackbar RIAN binnen. Daar luidt de vraag;”allemaal koffie?”. Harry inventariseert; 3 choco en 10 koffie.Het is nog even wennen om de traditie van stal te halen. “Harry, heb je nog geld van vorig jaar?”. Dat is niet het geval, er moet nu al gepot worden. Wij krijgen allemaal een gevulde koek als doping. Zero, zero, zero, zero, zero. Het is niet de eerste en laatste keer dat Contador het Pieterpad passeert.Snel worden voor een globale verkenning ook de andere bekende thema’s aangestipt; voetbal, van Gaal versus Johan, onderwijs, grotere klassen , politiek, de teloorgang van het CDA/Bleeker en natuurlijk de wonderen van het volleyspel. Wes krijgt , met in het vooruitzicht de Holterberg , de vraag of hij er al was op de Penny Gant. “nou begint hij echt te dementeren” is het kloeke antwoord.

 

Wij gaan de Vecht over en volgen de rest van de dag de loop van de rivier. In Rheeze heeft de rietdekker vakwerk gemaakt. Het esdorp roept terecht waardering op. Hier mocht van Bleeker de tijd even stil staan. Hoewel, als je goed kijkt. Zo zag het er in het pre Bleeker tijdperk echt niet uit.Van armoe is hier geen sprake.Even later wandelen wij door een saai bosgebied. Het is warm en je kunt als je beschut loopt in Tshirt verder. Voor Martin, niet aan dovemansoren besteed. Bij elke stop een droog Tshirt is zijn motto. Telkens ontvangt Martin voor zijn striptease een warm applaus. Frank wordt gevraagd naar de traditionele appeltaart. Zijn antwoord is teleurstellend. “Na 25 jaar moet er maar een einde komen aan die appeltaart traditie”.Wij steken de Vecht weer over en zien vistrappen zonder vis. Wes krijgt een college over meanderen. Passage van een prachtige boerderij; de bomen in de omgeving hangen vol met kisten voor uilen en valken. Mooie plek om nog eens in het voorjaar te bekijken. In een schuur van een boerderij van Junne staan imposante stieren. Zij staan er enkel en alleen om de vergunning te behouden. “Een Bleekertje”. Het accent van de boerin werkt bij een enkeling op de lachspieren.Volgt een mooi landschap met rivierduinen en stuifzanden. Een zo een stuifzand heet de Sahara. Frank kent hier een shortcut , dat is rechtdoor over het stuifzand. Wij gaan dus zonder commentaar van de route af. Want een beetje short cut is een gewaardeerde traditie.Op de parkeerplaats voor de Sahara staat een joekel van een Chevrolet. Ernaast is een pickniktafel gedekt met 2 grote bakken met appeltaart, koffie en thee. Maaike, vol met het aanstaande kleinkind van Frank en Ibe staan hier met de grootste verrassing van de dag. Wat een feest.

Nu is het laatste stuk naar de Hanze stad Ommen niet zover meer. Wij gaan de rivier weer over en strijken al om 1600 uur neer in het café tegenover de kerk. Velen hebben het verhaal “in mijn reet” gelezen. Anno heeft nog een aanvulling op het lijstje van Giphart; een biljartbal! Voorts vertelt hij ook dat hij op zijn werkkamer een museumpje heeft ingericht met de spulletjes die hij uit diverse lichaamsopeningen heeft gevist.Na een uur en twee bier verder stappen wij in de schemer weer op. Tradities zijn er om in ere te houden. Dat heeft Frank ons vandaag weer voorgehouden. Wij zullen in het donker aankomen. Na de brug, de eerste links stelt iemand.” Een lange weg , gaan wij wel goed?” verzuchten wij een tijdje later. Dus de GGL belt aan bij een boerderij en een jonge man wijst ons de kortste weg. De GGL en Kees gaan met hun koplampen voorop. Door het bos, spoorbaan over en dan links aanhouden. Het is nog een stevige tippel en wij zijn blij als het onderkomen voor de nacht is bereikt. De Wolfskuil is gloedje nieuw. Wij overnachten in de Jorishoeve. Daar kunnen maximaal 22 personen in.Lekker douchen, bedje opmaken en nog een biertje voor het eten.In dit appartement zijn nog geen basisschoolleerlingen geweest. Natuurlijk gaat het over onderwijs; “het probleem van studenten is dat zij denken er te zijn als ze orde in de klas hebben”. “Zuster, zuster, hij doet het weer!”. Wij krijgen de groeten van Annie. De dag van morgen boezemt al vrees in. Dat is de Koninginnenrit. Maar de afsluiting zal plaatsvinden in een echt hotel. Het wordt met het jaar gekker met onze GGL.Voorgesteld wordt te stoppen met die verwennerij. Volgend jaar een keer slapen in een tent. Onze man van de tradities stelt;”goed voorstel, maar daar laten wij het bij”.

Over kamperen gesproken, Wes heeft wel degelijk een keer gekampeerd. Samen met Annie en de eend naar de plek van hun eerste ontmoeting. De GGL heeft ook een eend geschiedenis. “hard”passeren en even verderop de eend tegen een boom aanzetten en voor half dood uit de eend hangen. En snachts hard remmen en met de deuren klappen. Brabantse humor!

Er steekt een vreemd gezicht om de hoek van de deur;”is hier eten besteld?”. Wes; “doet u de tournedos maar hier”.

Er worden een aantal pannen binnen gedragen. Een met boerenkool en een met hutspot. De andere pannen bevatten kaantjes, speklappen, vette lappen, lappen met vet; een heel weeshuis kan hier riant een hongerwinter mee door. Er is kennelijk een megastal in de buurt geruimd.De vandaag verstookte calorieën kunnen een veelvoud gecompenseerd worden. Er zijn herenreizigers die dat ook doen.

De GGL kijkt in zijn eentje naar de top 2000. Uitbuiken met koffie en thee; Harry gaat met de koekjes rond.

Om half 9 deelt Frank fraaie liedjesbundels uit. “De top 2000. Teksten voor het muzikale moment tijdens de 26e herenreis”.Traditie hè!Het duurt even maar het groot herenreis mannenkoor ploegt de gehele bundel door. Harry gaat na welke liedjes in dit gezelschap favoriet zijn; “het dorp” en “tears go by” krijgen 3 punten en “born to be wild” en “house in the rising sun”ieder  2 punten. Bij de sing off kent overigens niemand de melodie van born to be wild. Slaap zacht van mijnheer de president komt er wel in een keer wonderschoon uit.

En waar ging het na de sing off over??

Harry vertelt het verhaal van stille Rens die zich op Terschelling in een coma gedronken had en die het weekend daarop naar het festival in Den Bosch gaat. De pingo, water op een bevroren oppervlak uit de wetenschapsquiz passeert de revue. En natuurlijk het internaat. Je gaat er als hetero in en als homo uit. “daar krijg je een biljartgevoel van”. En ja, in Noord Korea huilen de dames echt, echt waar. Gaan wij nu een Noord Koreaanse lente krijgen? twittert HJ.Vergeet niet dat ook in Nederland de TV regeert. Stille tochten en uitvaarten live op tv. De dochter van Harry werkt bij het journaal en zij ontdekte hoe de beelden geselecteerd worden.Alleen nieuws dat naar verwachting van de redactie aansluit op een breed referentiekader haalt het beeldscherm. Wij krijgen maar een fractie van het nieuws voorgeschoteld.

En Nederland gaat geen Europees kampioen worden,Alberto wint de Tour en Cavendisch wordt olympisch kampioen. De glazen bol voor Ajax blijft onscherp.En je zult, zoals Harry is overkomen, Jan Wouters maar op je ouderavond krijgen en je moet hem iets vertellen over zijn domme dochter.Daarentegen heeft Derksen een leuke meid, volgens Wim. Smeets gaf dom commentaar op het presteren van de dames van Niloc en Anno speelde weer samen met Mart. Kortom, ook wij zijn een beetje BN.

Tijd om naar bed te gaan.

 

Woensdag 28 december 2011.

Bij het ontbijt passeren de historische beelden van vorig jaar. Bij min 10 werkten de batterijen niet meer en waren de ontberingen groot. “Ja GGL, die bieren van gisteren nog voor het einde waren over het randje”. Verwennerij, vandaag zullen jullie afzien is zijn reactie.

Wij zoeken naar het juist spoor. Na passage van de Regge hebben wij dat spoor te pakken. Volgt de passage van een prachtig jeneverbesbosje en een drinkwaterpomp. Frank vult de bidons.De beklimming van de 75 meter hoge Archemerberg is voor Roel dit jaar een peulenschil. Zijn pensioen en knieoperatie hebben louterend gewerkt.Vrolijk fluitend voert hij de groep aan. Er zijn bij anderen al enkele kreupele bewegingen waarneembaar.Prachtig panorama op de berg maar toch niet lang stil blijven staan want een forse frisse wind zorgt voor een snelle afkoeling. Dat kan na een college van Harry over de vorming van stuwwallen. Volgens deze wandelende encyclopedie was aanvankelijk het hoogteverschil hier 400 meter. Dan valt die berg in de Flevopolder eigenlijk wel mee. Even later passeren wij de dikke steen en enkele ravijnen en vervolgens de Lemelerberg. In het dorp Lemel gaan wij op zoek naar warme choco. Maar niets is open. Straf tempo over een stuk asfalt door het open land. Naast het Overijssels kanaal ligt het “Hof van Salland”. Een ressort waar wij gastvrij worden onthaald op choco en appelgebak. Vrouw des huizes probeert een huisje te slijten aan de penningmeester. Daar trapt hij niet in. Anno ontmoet een bekende. Na een saai stuk wordt het weer leuk als wij langs de boksloot wandelen. Wij lopen over de Eelerberg en zien de betonnen fundamenten van de V2 lanceerbasis. In een bos vol met fietscrossers maken wij een short cut en laten Hellendoorn letterlijk links liggen. Vlak voor de aansluiting op het Pieterpad genieten wij van de lunch en weer een striptease van Mart. Roel zorgt hier in de buurt van Hellendoorn voor een “hoog kabouter plop”gehalte.Vervolgens weer blik op oneindig door een eindeloos naaldbos. Welkome variatie bij de “fundamenten”van het werkkamp Twilhaar . Even verderop staat een schaapskooi. Over de heide van de Haarlerberg hebben wij een mooi uitzicht. Enkelen denken dat wij in de buurt komen van de eindstreep. Echter, het is nog anderhalve pagina van de bijbel te gaan. Door het bos naar de Holterberg. De paden zijn hier aan gort gereden door de trekkers die met boomstammen in de weer zijn geweest. Wij lopen een verkeerde weg de heide op en treffen daar Boudha aan met wijn en met vriendin. Dit tafereel van Boudha in korte broek vinden wij zo intrigerend dat wij daar nog een passage aan wijden. Tot slot weer een lange bosweg tot wij bij het diorama van de Holterberg zijn beland. De GGL deelt de sleutels uit van “t Losse Hoes”en even later worden douche en boxspring getest en zeer, zeer oké bevonden. Wij, babyboomers laten ons de verwennerij welgevallen. Waar is de tijd gebleven dat wij eerst vuur moesten maken en eten koken. Weet je nog? Welk een verrukking als je de piepers uit je rugzak mocht halen.Alleen het gevoel in de voeten is als vanouds.”Ik heb tegen mijn voetjes gezegd; sorry, sorry, sorry, nog maar een dagje”. Wim is gelijk in een diepe slaap. Wim is een pensionado, die het nog nooit zo druk heeft gehad. Dus wij gunnen hem zijn rustmoment. De rest gaat aan het bier.De andere pensionadoos gaat het ook goed. Roel is fysiek herboren maar moet nu alleen wennen omdat zijn vrouw in het najaar ook pensionado is geworden. Kees heeft het bijzonder goed. Ook al fysiek top. Hij heeft alles van het werk weggegooid. Hij gaat een boek maken van zijn tekeningen.De aanstaande pensionadoos Harry en Anno kunnen dat leven als pensionado nog niet zo goed voorstellen.

In Holten leefde men vroeger van de handel in varkens dus het is niet verwonderlijk dat wij iets van de zwijn in het voorgerecht hebben. Het hoofdgerecht heet “ter land, ter zee en in de lucht”. Kip, zalm en zwijn. De wijn vloeit overdadig. Voor levensbeschouwelijk inspiratie moet je nu niet aanschuiven. Wij zitten in een reislustig gezelschap; ik verneem hoe het is om te fietsen in Londen en New York, met Heleen in Oeganda, China, Tibet en ga maar door.

Nog even een flard van de gepasseerde dag. Kees die van de GGL een gele kaart ontving voor het te hard sleuren aan kop. Het wonder van bruin en wit vet.”En het komende jaar gaan wij weer naar de stembus, ze vallen op Bleeker”. Harry doet ook een voorspelling over de voetbalcompetitie. Voor de lieve vrede schrijf ik dat maar niet op. Wij mogen dromen van de wondere wereld van het OAD museum. Het top intermezzo voor morgen.

 

Donderdag 29 december 2011.

 

Half 8 op en half 9 het ontbijt . Sommigen hebben tv gekeken en weer de rijen huilebalken in Noord Korea gezien.Jan heeft enig moeite met ontwaken maar is plots fier als het over zijn nieuwe auto gaat; “Meester, meester, bent u ook taxi. Jan wil niet op de zaken vooruit lopen maar weet zeker dat de ster hem ook naar zijn laatste rustplaats zal brengen. De conference wordt besloten met de afspraak dat wij nu elk jaar een jaarverslag van de Mercedes op de agenda plaatsen.

Na een klein half uur”lopen” passeren wij het station Holten, hier wacht ons de weg naar het legendarische OAD museum. Dat blijkt alleen op dinsdag open en zelfs voor de GGL en ons zeer geïnteresseerde gezelschap blijft de sleutel in de la. Dit is voor Anno zo een teleurstelling dat hij besluit direct op de trein te stappen. Dat er wat vocht in de knie zit is een futiele bijkomstigheid.De anderen willen nog een rondje langs de dikke boom en vervolgen de wandeltocht. Door het buurtschap Beuseberg en over een klote ( vergeef mij deze grofheid) stuk asfalt naar en over de A1. Vlak voor de Schipbeek zit er een havik in een bosje. Langs de Schipbeek een mooie dijk met beukenbomen. De GGL maakt grote vorderingen in zijn boom determinatie.Volgens de bijbel moet hier een rustpunt met koffie zijn. Maar er staan niet meer dan een bordje gesloten. “Frank, kun jij niet even bellen?”. Wij zoeken wat luwte op en eten een broodje.Heel even nemen wij een waterig zonnetje waar. Daarna een lang asfalt en zandpad richting het landgoed Verwolde. De man van de bolletjestrui zet aan om de koplopers in te halen. Dat lukt maar een hongerklop is de arme man zijn loon. Voor het eerst in 26 jaar horen wij enkele keren. “ik ben het zat, ik ben het zat”.  Zelfs de dikke boom kan hem gestolen worden. Snertboom! Een nieuwe soort.De boom heeft een omtrek van 7.60 meter en moet rond 1500 geplant zijn. Het begint te regenen en koud , nat en verwaaid komen wij aan in Laren . In de uitspanning van de kordate Rudy krijgen wij een smakelijke Pieterpad lunch.Er moet nog eenmaal gepot worden. Die braspartij van gisteren heeft er stevig ingehakt. HJ raadpleegt “de CLOUD” en koerst ons naar Deventer. In de bus zien Frank en ik de GGL rare schudbewegingen met het hoofd maken. Martin denkt dat de GGL ja knikt. De aandachtige toeschouwer weet wel beter. In Amersfoort nemen Harry, Wim en Kees een andere route.De rest gaat via  Hilversum naar Almere. “Groep” de Velden wordt warm ontvangen door Gerda en voor de deur gedropt.

Moe maar voldaan !!